Griekenland heeft een gevarieerd wegennet dat sterk verschilt tussen het vasteland en de eilanden. Waar je op het vasteland goed onderhouden snelwegen (Ethniki Odos) en hoofdwegen vindt, zijn de wegen op de Griekse eilanden vaak smal, bochtig en minder goed onderhouden. Door de vele bergen en bosrijke gebieden zijn de wegen in Griekenland heel anders dan in ons vlakke Nederland. Houdt er rekening mee dat de straatverlichting in Griekenland een stuk minder goed is dan wat wij hier gewend zijn.
Wegennet op het Griekse vasteland
De wegen op het Griekse vasteland zijn de afgelopen jaren flink gemoderniseerd, waardoor reizen tussen de grote steden een stuk sneller en comfortabeler is geworden. Snelwegen zoals de A1, die Athene met Thessaloniki verbindt, en de A2, de indrukwekkende Egnatia Odos die dwars door Noord-Griekenland loopt, zorgen voor een vlotte doorgang over lange afstanden. Deze wegen zijn goed onderhouden, maar vaak tolwegen, dus het is handig om wat kleingeld of een betaalpas in je huurwagen bij de hand te hebben.
Van de havenplaatsje Igoumenitsa is in het noordwesten van Griekenland kun je in één stuk rijden naar de stad Alexandroupoli bij de Turkse grens. De afstand bedraagt 620 kilometer en je rijdt grotendeels over de tolweg Egnatia Odos (A2). En van Athene naar Kalamata is de afstand 240 kilometer en rijd je grotendeels over de tolweg Moreas (A7).
Buiten de snelwegen in Griekenland kronkelen nationale en provinciale wegen door het gevarieerde landschap. In de bergachtige regio’s van de Peloponnesos en Epirus kunnen deze wegen behoorlijk smal en bochtig zijn, met indrukwekkende uitzichten maar soms ook zonder vangrails. Vooral in de wintermaanden kan het in het noorden van Griekenland verraderlijk glad worden door sneeuw en ijzel. Reizigers die met de huurauto de minder bekende routes nemen, worden beloond met schilderachtige dorpjes en prachtige natuur, maar een beetje extra rijervaring kan geen kwaad.
Wegennet Griekse eilanden
De wegen op de Griekse eilanden is over het algemeen minder ontwikkeld dan op het vasteland, vooral door het bergachtige landschap en de hogere bevolkingsdichtheid. Wegen slingeren door heuvels en dorpjes, waarbij haarspeldbochten en steile stukken (lees hellingen van 15%) geen uitzondering zijn. Op eilanden als Kreta, Rhodos en Samos moet je daarom rekening houden met smalle wegen en een soms uitdagende ritten met je huurauto, vooral in het ruigere binnenland.
In toeristische gebieden zijn de hoofdwegen meestal goed geasfalteerd, maar zodra je verder het eiland in trekt, kan de wegkwaliteit snel achteruitgaan. Sommige routes naar afgelegen stranden of bergdorpjes zijn zelfs onverhard. Tijdens de zomermaanden kunnen de kustwegen van populaire bestemmingen zoals Santorini, Mykonos en Kos behoorlijk druk worden. Zeker naar de zonsondergang in Oia op Santorini is het dan filerijden. Veel dorpen hebben smalle straatjes die niet zijn berekend op veel verkeer, waardoor opstoppingen ontstaan met soms moeilijke passages. Tijdens of na hevige neerslag moet je rekening houden dat het wegdek glad kan zijn.
Op de meeste eilanden ontbreken echte snelwegen. Een uitzondering is Kreta, waar de VOAK (Βόρειος Οδικός Άξονας Κρήτης) als hoofdverbinding langs de noordkust loopt van Agios Nikolaos naar Kissamos. Dit maakt reizen tussen steden als Chania, Rethymnon en Heraklion een stuk sneller dan op andere eilanden. Verder moet je overal in Griekenland rekening houden met onverwachte weggebruikers: van scooters en oude langzame vrachtwagens tot geiten die midden op de weg kunnen staan.
