Olijfolie

Grieken consumeren per hoofd van de bevolking meer olijfolie dan enig ander volk ter wereld. Het land neemt de derde plaats in op de wereldranglijst van olieproducenten. De Griekse olijf hoort van oudsher thuis in de bergachtige streken in het westen van het land. Hier produceren kleine boerderijen een oogst van 400 of 500 kilo. De olijven worden naar coöperaties vervoerd, waar ze bij elkaar worden gedaan en als mengsels worden verkocht.

Griekenland wereldwijd in de top drie van olijfolieproducenten

Tegenwoordig worden ook in het midden van het land olijfgaarden aangeplant. Daarnaast zijn natuurlijk ook de Griekse eilanden belangrijke olieleveranciers. Kreta produceert al sinds de Minoische tijd olie van zeer goede kwaliteit, terwijl ook Lesbos olie aan het vasteland levert. Er wordt weleens gedacht dat de Griekse olijfolie wat minder goed van kwaliteit is, maar in werkelijkheid is het zo dat de beste olie van oudsher wordt verkocht aan Italië, waar hij erg in trek is. Tot voor kort werd er weinig aandacht besteed aan de presentatie en verpakking.

Griekenland is met 300.000 ton olijfolie per jaar de derde grootste producent ter wereld. Van de totale productie in Griekenland haalt 70% de klasse van extra virgin. Op Kreta en de Peloponnesos produceert men de beste olijfolie ter wereld. Uit een onderzoek blijkt dat men op Kreta in 1996 gemiddeld 31 liter per jaar consumeert. In Duitsland is dit bijvoorbeeld slechts 185 gram per jaar.

Olijfolie uit Kalamata

Olijfolie uit Griekenland

Olijfolie in blik en fles uit Griekenland

De beroemdste Griekse olijf is de Kalamata. Deze is bijzonder goed van smaak en wordt in de regel verwerkt voor tafelgebruik. Heel af en toe wordt er olie uit geperst. Eén van de olieproducerende rassen is de Koroneiki; er ontstaat nogal eens verwarring omdat één van de belangrijkste teeltgebieden van dit ras op de Peloponessos eveneens Kalamata wordt genoemd. “Kalamata” gewoonlijk wil zeggen Koroneiki-olie uit Kalamata. Een aangrenzende olieproducerende streek is Mani, en beide streken concurreren met elkaar om de produktie van olie van de beste kwaliteit.

Olijfolie soorten en smaken uit Griekenland

Griekse olie heeft als karakteristiek een grasachtige smaak en geur. De smaak is vaak eenvoudig, maar daarom niet minder aantrekkelijk. De mate van peperigheid varieert per merk. Bekende merken Griekse olijfolie zijn Athena (Kalamata, 100% uit Kalamata-olijven, bittere smaak met noodachtige aroma, zeer goed), Gaea (Athene, noodachtige, fruitachtige smaak met weinig peper, zeer goed), Iliada (Peloponessos, beetje fruitig van smaak, kwalitatief zeer goed), Kydonia (Kreta, noodachtig aroma, grasachtige smaak, zacht en elegant, bijzonder goed), Solon (Neo Faliro, eenvoudig en lekker, zeer goed)

Griekse extra virgin olijfolie

Sitia extra virgin olijfolie

Sitia uit Kreta met een lage zuurgraad

De kwaliteit ‘extra virgin’ wordt gemeten aan de hoeveelheid oliezuur per 100 gram olijfolie. Hoe lager het zuurgehalte, hoe beter en gezonder. Olijfolie mag alleen de naam ‘extra virgin’ dragen als de zuurgraad tussen de 0,1% en 0,8% per 100 gram ligt. Dit percentage moet de olie op natuurlijke wijze verkregen hebben. Extra vierge (extra virgin) betekent koud geperst en van de beste kwaliteit olijven. De eerste persing heeft een hogere kwaliteit dan van de tweede persing.

De extra vierge olijfolie uit Griekenland kun je het beste gebruiken voor koude gerechten. Een Griekse salade of gewoon een bakje olijfolie met peper, zout en brood gaan prima met de extra virgin variant. De smaak van extra virgin olijfolie vervliegt boven de 100 graden en daarom voldoet een basis olie ook prima om mee te bakken. Let op dat bakken in olijfolie wel meer spettert dan gewone boter.

Olijfolie uit de Peloponnesos en van Kreta hebben soms een zuurgraad van slechts 0,2% of 0,3%. Extra virgin olie van het merk Sitia heeft varianten met een zuurgraad van 0,2%. Vaak met mooie verpakkingen in blik of fles met een doos. Erg leuk om te geven als souvenir.