Levendig, kleurrijk en stampvol. Dat zijn de drie woorden die een avondje in Athene’s laatste ‘hotspot ’, Gazi, het beste weergeven. Ver na middernacht, terwijl je door de smalle straten loopt, of althans daar een poging toe onderneemt, stuit je op de ene afleiding na de andere. Mensen lopen nog schouder aan schouder en volle terrasjes spreiden zich uit tot op de straten zelf, waar groepjes mensen staan te praten en te drinken.

Altijd iets nieuws

In ieder straatje en op iedere hoek is wel iets verrassends of interessants te zien of te beleven. Een nieuwe bar waar je een fancy cocktail kunt bestellen, een trendy restaurant of juist een overvolle danstent. De diversiteit aan muziek, leeftijd en eetgelegenheden hier in Gazi kom je nergens anders in Athene tegen. En dan te bedenken dat het nog maar twee decennia geleden is, dat men de buurt had kunnen beschrijven in drie heel andere woorden, namelijk: smerig, industrieel en ongewenst.

Gazi op gang

1984 was het historische jaar waarin Athene’s Gaswerken gesloten werden. Het was de enige gasfabriek in Europa die onaangetast uit de Tweede Wereldoorlog kwam. De Duitsers vreesden namelijk de Acropolis te beschadigen als ze de fabriek zouden opblazen. Na de oorlog was Gazi een toevluchtsoord voor immigranten en vestigden zich er bordelen. Maar gedurende de jaren 90 kwam de ongelofelijke ontwikkeling van Gazi onstuitbaar op gang. Toen in 2007 daar ook nog de opening van het metrostation bij kwam, werd Gazi behalve een plek om te wonen en te werken, ook een plek om je vrije tijd door te brengen. Of het nu dag of nacht is.

Rolschaatsen

De roltrap omhoog uit het metrostation brengt je naar Gazi’s grote plein. In de omliggende straten gonst het van de cafés, bars, galerijen, theaters en nachtclubs. In de afgelopen tien jaar zijn de huizenprijzen verdrievoudigd. Een indrukwekkende stijging in waarde, en dat voor een plek die vroeger de hele stad met roet bedekte. ‘Er hangt hier een bijzondere sfeer. Je ziet een toerist kijken naar groepjes lachende mensen, kleine kinderen die aan het spelen zijn, spontane optredens van bandjes, tieners op rolschaaten, flirtende stellen en de gepensioneerden die in het ‘Gaze al eau’ café de politiek bespreken,’ vertelt Fotis Ignatiou van Athene’s Gemeenteraad met gepaste trots.

Technopolis

De toren van de oude gasfabriek maakt nog steeds deel uit van Gazi’s horizon, hoewel het ding wel een metamorfose heeft ondergaan. Nu doet de toren dienst als een visitekaartje voor een stijlvol industrieel, cultureel centrum, Technopolis genaamd. Ignatiou is er voorzitter en gedelegeerd bestuurder van. Technopolis wordt geprezen als het enige cultureel centrum in Europa dat zoveel diversiteit in evenementen aanbiedt, van kunst tot modeshows. ‘In Europa zijn meerdere oude industriegebieden gerenoveerd. Technopolis is uitzonderlijk vanwege de enorme omvang van de culture ontwikkeling die hier plaatsgevonden heeft, na zo’n lange periode van verwaarlozing.’ Ignatiou legt uit dat Technopolis een samensmelting is van Gazi’s verleden en haar artistieke heden en daarmee een fantastisch voorbeeld is van hoe een voormalig industriegebied toonaangevend kan zijn in het culturele leven van een stad zonder die unieke identiteit te verliezen.

Unieke toon

Een wandeling door Gazi, overdag of ‘s avonds, is genoeg om de sfeer te proeven en om de karakteristieke details van deze wijk te ontdekken. Zo zijn de hoogovens van de Technopolis prachtig verlicht in vurige kleuren die ons herinneren aan hoe ze er vroeger uit zagen. Op die manier wordt bovendien belicht hoe belangrijk het is voor een culturele plek om niet te doven. Vooral in de weekenden kun je Gazi beslist levendig noemen. ‘Niet elk bezoek aan Gazi hoeft te leiden tot een uitzonderlijk avondje uit,’ zegt Ignatiou. ‘Iedere willekeurige bezoeker die door deze wijk loopt, wordt zich onderweg bewust van de kunst en cultuur die Gazi te bieden heeft. Wat je leeftijd, oriëntatie of voorkeur ook mag zijn, Gazi en Technopolis bieden ontelbare keuzes die blijven boeien. Op elk moment van de dag wordt hier in het hart van de stad, een unieke toon gezet.’